Adelaide en Kangaroo Island
Blijf op de hoogte en volg jukaev
23 Januari 2016 | Australië, Kingscote
Aangezien het een hele hete dag zou worden had Juriaan de wekker gezet om geheel volgens schema 11 km door Adelaide te rennen. Daarna weer een overweldigend ontbijt in het hotel; het is maar goed dat we hier slechts drie nachten zitten anders zouden we tonnetje rond terugkomen. Na verder rustig te hebben opgestart besluiten we met de tram naar het zuiden van de stad te gaan naar een speeltuin. Eva heeft daar heerlijk gespeeld. Daarna zijn we via een omweg, want dat scheen een heel leuk straatje te zijn, wij hebben het even gemist, naar de tour down under village gegaan. Daar stonden de nieuwste fietsen opgesteld als ware het een snoepwinkel voor fietsers en kon je op een groot scherm de etappe kijken. Dat hebben we dus maar gedaan. Een Australiër won onder luid gejuich de sprint. Eva zocht ondertussen wat verkoeling in de fontein van het park (lees: ze was helemaal kleddernat). Gelukkig hadden we droge kleren meegenomen. Daarna met de tram terug naar het hotel.
De volgende dag gingen we de camper ophalen. Weer een ander type maar Eva zit gelukkig vlakbij. Daarna op weg naar de finishplaats van de tweede etappe van de tour down under. Daar aangekomen bleek het moeilijk parkeren. Helemaal met een meer dan 7 meter lange en 3 meter hoge camper. Dus door naar het volgende plaatsje waar de weg opeens was afgesloten en we het peleton nog net voorbij zagen razen. Nadat de weg was vrijgegeven weer verder op zoek naar een plaatsje maar dat lukte weer niet; gelukkig stuitten we weer op een wegafzetting en stonden we nu vooraan. Uitgestapt en de mannen voorbij zien zoeven. Lars Boom nog aangemoedigd; moet nog even terugkijken of het hem echt wel was zo snel ging het
Daarna door naar een supermarkt en onze eerste campsite. Dat was vergane glorie alom maar wel dichtbij de boot naar Kangaroo Island die we de volgende dag moesten hebben. Het was een korte boottocht maar onderweg allerlei nuttige tips gekregen van een Aussie. Die dus maar opgevolgd en op naar een mooi strandje met heerlijk warm water. Bijna anderhalf uur in het water gelegen met Eva die af en toe kopje onder ging in het zoute water en daar eigenlijk geeneens zo heel veel last van had. Daarna door naar onze camping die pal aan het strand ligt. Helaas bleken de muggen het hier gewoon weer op Karin te hebben voorzien, dus hoewel we qua temperatuur hier best buiten konden zitten ’s avonds, zijn we toch maar naar binnen gevlucht. Bij zonsondergang zijn Juriaan en Karin wel nog even naar een groep grote pelikanen staan kijken, die rustig aan de waterkant stonden.
De volgende dag bleken er inderdaad aardig wat bulten op Karin haar benen te zitten, maar dat mocht de pret niet drukken want we hadden veel dieren in het vooruitzicht. Als eerste gingen we naar Seal Bay, zeehonden kijken. Met een gids kregen we een rondleiding en zouden we ook het strand op gaan en tussen de zeehonden doorlopen. Helaas gooide het weer roet in het eten. Het begon erg hard te regenen en daarbij flink te onweren. We moesten een uur wachten, maar gelukkig was toen de onweersbui voorbij getrokken. Het regende nog wel, maar zoals de gids zei, daar werden de zeehonden vrolijk en actief van. Al vrij snel zagen we in de bosjes een zeehond. Hij was verder het land opgegaan omdat het daar warmer is. Die moesten we natuurlijk van alle kanten fotograferen en dat was best lastig met die bosjes ertussen. Toen we verder gingen zagen we een moeder en zijn jong wat verder weg liggen. Weer een hele fotosessie. Toen kwamen we bij het strand en daar waren echt een hele hoop zeehonden. Sommigen waren aan het spelen in zee, anderen op het strand en weer anderen lagen te luieren. Eerst kwam een moeder met haar jong vlak voor ons langs ‘lopen’. Later kwam ook nog een jong mannetje even polshoogte nemen en na een staarwedstrijd ging hij maar verder de duinen in. Toen mochten we als groep met de gids verder het strand op. Wat een belevenis om zo dicht bij echt wilde dieren te komen, echt geweldig! Eva speelde ondertussen telkens als we stilstonden en onze ogen uitkeken, heerlijk in het zand. Ze heeft wel wat zeehonden gezien, maar vond spelen in het zand veel leuker en interessanter.
Hierna door naar Flinders Chase National Park. Onderweg veel kangoeroes gezien, dit keer hupten ze lekker rond en dronken ze uit de plassen langs de weg. Hiervoor zagen we ze alleen nog maar aangereden liggen langs de weg, dus dit was toch beter. Bij Flinders Chase de Remarkable Rocks, of zoals Eva zei “de gekke rotsen”, gezien. Was leuk om te zien. Daarna naar Admirals Arch. Weer een hoop zeehonden gezien, maar dan van een stuk verder weg.
Na een nacht op een camping waar de koala’s in de bomen zaten en de kangoeroes rondsprongen, gingen we vandaag naar het Kangaroo Island Wildlife Park. Daar kregen we eten voor de kangoeroes en walabys, een soort kleine kangoeroe. Alle drie hebben we ze eten gegeven en geaaid. Later heeft Juriaan nog een slang geaaid, Karin en Eva bleven op veilige afstand, en we hebben nog een koala geaaid. Wat een topervaring op dit eiland!
Morgen is Juriaan jarig. Eva heeft iets heel moois gemaakt, maar kon het echt niet meer bewaren tot morgen, dus Juriaan heeft zijn cadeau al gehad. Verder gaan we met de boot weer terug naar het vaste land om ten noorden van Adelaide neer te strijken, als tussenstop naar de outback. Misschien wel tussen de wijngaarden van Penfolds en Jacob’s Creek.
De volgende dag gingen we de camper ophalen. Weer een ander type maar Eva zit gelukkig vlakbij. Daarna op weg naar de finishplaats van de tweede etappe van de tour down under. Daar aangekomen bleek het moeilijk parkeren. Helemaal met een meer dan 7 meter lange en 3 meter hoge camper. Dus door naar het volgende plaatsje waar de weg opeens was afgesloten en we het peleton nog net voorbij zagen razen. Nadat de weg was vrijgegeven weer verder op zoek naar een plaatsje maar dat lukte weer niet; gelukkig stuitten we weer op een wegafzetting en stonden we nu vooraan. Uitgestapt en de mannen voorbij zien zoeven. Lars Boom nog aangemoedigd; moet nog even terugkijken of het hem echt wel was zo snel ging het
Daarna door naar een supermarkt en onze eerste campsite. Dat was vergane glorie alom maar wel dichtbij de boot naar Kangaroo Island die we de volgende dag moesten hebben. Het was een korte boottocht maar onderweg allerlei nuttige tips gekregen van een Aussie. Die dus maar opgevolgd en op naar een mooi strandje met heerlijk warm water. Bijna anderhalf uur in het water gelegen met Eva die af en toe kopje onder ging in het zoute water en daar eigenlijk geeneens zo heel veel last van had. Daarna door naar onze camping die pal aan het strand ligt. Helaas bleken de muggen het hier gewoon weer op Karin te hebben voorzien, dus hoewel we qua temperatuur hier best buiten konden zitten ’s avonds, zijn we toch maar naar binnen gevlucht. Bij zonsondergang zijn Juriaan en Karin wel nog even naar een groep grote pelikanen staan kijken, die rustig aan de waterkant stonden.
De volgende dag bleken er inderdaad aardig wat bulten op Karin haar benen te zitten, maar dat mocht de pret niet drukken want we hadden veel dieren in het vooruitzicht. Als eerste gingen we naar Seal Bay, zeehonden kijken. Met een gids kregen we een rondleiding en zouden we ook het strand op gaan en tussen de zeehonden doorlopen. Helaas gooide het weer roet in het eten. Het begon erg hard te regenen en daarbij flink te onweren. We moesten een uur wachten, maar gelukkig was toen de onweersbui voorbij getrokken. Het regende nog wel, maar zoals de gids zei, daar werden de zeehonden vrolijk en actief van. Al vrij snel zagen we in de bosjes een zeehond. Hij was verder het land opgegaan omdat het daar warmer is. Die moesten we natuurlijk van alle kanten fotograferen en dat was best lastig met die bosjes ertussen. Toen we verder gingen zagen we een moeder en zijn jong wat verder weg liggen. Weer een hele fotosessie. Toen kwamen we bij het strand en daar waren echt een hele hoop zeehonden. Sommigen waren aan het spelen in zee, anderen op het strand en weer anderen lagen te luieren. Eerst kwam een moeder met haar jong vlak voor ons langs ‘lopen’. Later kwam ook nog een jong mannetje even polshoogte nemen en na een staarwedstrijd ging hij maar verder de duinen in. Toen mochten we als groep met de gids verder het strand op. Wat een belevenis om zo dicht bij echt wilde dieren te komen, echt geweldig! Eva speelde ondertussen telkens als we stilstonden en onze ogen uitkeken, heerlijk in het zand. Ze heeft wel wat zeehonden gezien, maar vond spelen in het zand veel leuker en interessanter.
Hierna door naar Flinders Chase National Park. Onderweg veel kangoeroes gezien, dit keer hupten ze lekker rond en dronken ze uit de plassen langs de weg. Hiervoor zagen we ze alleen nog maar aangereden liggen langs de weg, dus dit was toch beter. Bij Flinders Chase de Remarkable Rocks, of zoals Eva zei “de gekke rotsen”, gezien. Was leuk om te zien. Daarna naar Admirals Arch. Weer een hoop zeehonden gezien, maar dan van een stuk verder weg.
Na een nacht op een camping waar de koala’s in de bomen zaten en de kangoeroes rondsprongen, gingen we vandaag naar het Kangaroo Island Wildlife Park. Daar kregen we eten voor de kangoeroes en walabys, een soort kleine kangoeroe. Alle drie hebben we ze eten gegeven en geaaid. Later heeft Juriaan nog een slang geaaid, Karin en Eva bleven op veilige afstand, en we hebben nog een koala geaaid. Wat een topervaring op dit eiland!
Morgen is Juriaan jarig. Eva heeft iets heel moois gemaakt, maar kon het echt niet meer bewaren tot morgen, dus Juriaan heeft zijn cadeau al gehad. Verder gaan we met de boot weer terug naar het vaste land om ten noorden van Adelaide neer te strijken, als tussenstop naar de outback. Misschien wel tussen de wijngaarden van Penfolds en Jacob’s Creek.
-
24 Januari 2016 - 09:35
Helmi En Manfred:
Lieve globetrotters.
Allereerst van harte gefeliciteerd met je verjaardag Juriaan. Zoals we uit jullie verslag vernomen hebben, ben jij door Eva al een dag van te voren verwend. Door het tijdverschil zit je verjaardag er waarschijnlijk al weer op.
Het is iedere keer weer interessant te lezen waar jullie zijn en wat jullie beleven. Wat een onvergetelijk avontuur.
Natuurlijk zijn wij ook jaloers op die heerlijke temperaturen daar. Wij hadden hier een paar dagen heftig winter met temperaturen van - 10 tot - 12. Dat is andere koek. Maar het was een prachtig gezicht. Gisteren dooide het en kregen we ijzel, dat was niet zo mooi.
Wij vertrekken vandaag naar Palma naar Lars en zijn familie. We blijven 10 dagen. Daar is het weer ook aangenamer met 18 C.
Hoe bevalt het jullie in de camper? Jullie hebben er al een paar leren kennen op jullie reis.
Wij wensen jullie ook verders nog veel plezier.
Lieve groeten Manfred en Helmi
-
24 Januari 2016 - 10:08
Gerard En Tineke:
Hallo Juriaan, Karin en Eva!
Hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag Juriaan! Het kan nog net, want jullie gaan al weer bijna slapen volgens mij. Wat genieten jullie heerlijk en wat een avonturen maken jullie mee.
Wij genieten ook mee door jullie leuke reisverslagen! Nog veel plezier 'down under' en veel liefs,
Gerard en Tineke
-
24 Januari 2016 - 12:18
Nannie En Evert:
Ha Juriqaan,
Ja, jij krijgt de eerste begroeting. Van harte en wat een prachtige ervaring heb jij kado gekregen van de Australiërs! Als je nou onze mail na je verjaardag leest, ben je eigenlijk zelfs drie dagen jarig!
Natuurlijk willen we ook Karin en Eva gedag zeggen en gelukwensen. Als we het zo inschatten beleven jullie de tijd van je leven!
En dan morgen langs de wijn-estates van Penfolds en Jacob's Creek. Daar wordt vast wat ingeslagen, want in een camper van zeven meter hebben jullie beslist ruimte over voor een paar exquise flessen!
Wel heel mooi om te lezen dat Eva onverstoorbaar haar eigen toeristische attracties ontdekt, in een fontein, op het strand of in de zee. Toch zal ze zich later die zeehonden kunnen herinneren, schatten wij in.
Hopelijk blijft jullie camper het dit keer doen en kunnen jullie je volledig blijven focussen op de prachtige Australische natuur met de voor ons toch merkwaardige kangoeroe-achtigen. Geen struisvogels gezien?
We blijven jullie steeds enthousiastere verslagen met belangstelling volgen vanuit een -opnieuw- somber en miezerig land van mest en mist.
Als jullie lekker liggen te slapen, brengen ook wij een toost op jullie uit.
Goede reis en liefs, nannie en evert -
24 Januari 2016 - 22:55
Simone:
Hi Juriaan en Karin,
Allereerst nog even op de valreep (hier NL nog wel) gefeliciteerd met je verjaardag Jur. Het was vast een mooie dag! Heel leuk om steeds jullie avonturen te lezen en fijn om te lezen dat het zo bevalt! Geniet van het moois dat jullie nog gaan zien.
Liefs,
Simone -
25 Januari 2016 - 20:09
Lianne:
Alsnog van Harte Gefeliciteerd Juriaan ! Ook groet aan de dames en geniet van alle mooie ervaringen !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
