Torquay, Melbourne, Philip Island, Lakes Entrance

Vrijdag scheen de zon en was het tijd voor de surfles van Karin. Ze zou in een groepje van 6 mensen 2 uur les krijgen, maar uiteindelijk waren er het eerste uur 3 en het tweede uur 5, luxe dus en lekker veel aandacht. Het surfen was lastig, maar wel heel erg leuk. Het lukte redelijk om te gaan staan, maar Karin is ook zeker meerdere keren kopje onder gegaan. Na de 2 uur les, heeft ze het board en de wetsuit nog de hele dag tot haar beschikking en heeft nog met menig golf de strijd aangebonden. Aan het einde van de dag was Karin zeer enthousiast en volledig gesloopt. De volgende dag is Juriaan aan de beurt.

Zaterdag werd het 30 graden en dezelfde temperatuur is er voor zondag voorspeld. Gevolg: heel Melbourne is in Torquay neergestreken en de camping is vol voor het weekend. Aan het eind van de dag zullen we dus naar Melbourne door moeten rijden. Maar eerst de surfles van Juriaan. Hij zat met 23 man en 2 begeleiders (en een in opleiding). Even andere aantallen dus, maar door zich af en toe in het water wat te manoeuvreren, kreeg hij toch wel de aandacht die nodig was en ook Juriaan lukte het om te staan op het board. Geleerd van Karins ervaring, zij had haar gezicht flink verbrand na een dag op het water, smeerde Juriaan zich na de 2 uur les goed in. Karin had het wat lastiger, want gewapend met hoed en zonnebril om haar gezicht zoveel mogelijk uit de zon te houden, verbrandde zij haar rug. Maar goed dat we naar Melbourne gingen, want op het strand liggen zat er even niet in. Juriaan had de huid op zijn hoofd verbrand (want zijn haar wordt toch wat dunner…) en Eva…die had nergens last van.

Eind van de middag reden we naar Melbourne, om daar in een voorstad op de camping nog even een plons in het zwembad te nemen. De volgende middag gingen we met de tram op weg naar Melbourne. Eerst naar Victoria Market, daar heeft Eva haar verzameling knuffels nog uitgebreid met een koala en kangoeroe, van haar eigen geld. Daarna naar Federation Square, het hart van de stad. Daar even staan kijken naar wat dansen op een podium ivm Chinees nieuwjaar, daarna door naar Chinatown, waar Eva geschminkt werd op een kinderfestival. Helaas was degene die dat deed niet alleen niet zo snel, maar ook niet zo heel goed in Engels (ze moest de vertaling opzoeken van butterfly in het chinees) en schminken. Na een kwartier had ze een halve vlinder af en besloot ze, gezien de rij, dat het klaar was. Gelukkig moest Eva wel lachen om haar halve vlinder en was ze daar ook blij mee. Vervolgens de tram gepakt naar Little Italy om daar ’s avonds een hapje te eten, om daarna snel naar de camping terug te gaan, want het was al laat.

De volgende dag gingen we nog een keer naar Melbourne. Daar rustig de stad verder rondgelopen en een beetje een sfeerimpressie opgedaan. De man van de i-site had verteld over een leuk park met een speeltuintje en een fairy-tree. Vol verwachting gingen we op pad. Het park was snel gevonden. De fairy-tree ook, een boomstam waarin allemaal feeën waren uitgehakt en geverfd. Het was wel leuk, maar na even te hebben gekeken, gingen we snel op zoek naar de speeltuin. Wat een tegenvaller! Er was een schommel en een glijbaan, maar de glijbaan daar mocht je niet op. Dan maar snel terug naar de camping en nog even lekker het zwembad induiken.

Na Melbourne was Philip Island aan de beurt. We belandden op een camping aan zee met een speeltuintje tegenover ons plekje. Een meisje van een jaar jonger, vond Eva helemaal geweldig en liep haar de hele tijd achterna. Eerst vond Eva dat maar niets, maar uiteindelijk vond ze haar toch wel leuk en speelden ze gezellig samen. De openingszin van het meisje, Anya, was: “What is your name, pretty girl?” Schattig toch! ’s Avonds gingen we naar de Pinguin Parade, na zonsondergang komt de kleine pinguin aan land om te gaan slapen en omdat ze altijd hetzelfde weggetje lopen, hebben ze er tribunes omheen gezet en kan je hier, betaald, naar komen kijken. Super toeristisch natuurlijk en daar waren heel veel Chinezen op af gekomen, maar we hebben er ook wel erg van genoten. Wat een leuke kleine beestjes zijn het toch en af en toe zat er een dikke pinguin (ze gaan namelijk bijna in de rui en kunnen dan 2 weken niet zwemmen en eten zich nu dus helemaal vol) bij die wat moeilijk liep en telkens omviel, dat was de favoriet van Eva, die lag helemaal in een deuk daarom. Tegen de tijd dat we terug waren was het half 11, Eva was al in de auto in slaap gevallen, morgen maar een beetje uitslapen dus.

Dat liep dus even anders, want de volgende morgen om een uur of 8 was Eva alweer wakker. We moesten die dag 4 uur rijden naar Lakes Entrance, onze volgende stop. Onderweg heeft Eva nog even geslapen, voor het eerst in 2 maanden ongeveer dat ze weer eens ’s middags sliep. De nieuwe camping heeft een zwembadje, een speeltuin en een springkussen en er zijn nog andere meisjes die daar spelen, dus Eva vermaakt zich oppperbest. Na een nachtje slapen, Eva sliep pas om half 11, dus toch maar niet meer slapen ’s middags, is het vandaag een heerlijk rustig aan dagje. De was is gedaan, we hebben de zee, ook op loopafstand, gezien met hele hoge golven. Eva en Karin hebben gezwommen, Eva speelt al de hele dag met Willow, een Australisch meisje (en ze begrijpen elkaar prima), en Juriaan heeft een middagje gegolft.

Morgen naar Buchan, waar we grotten gaan bekijken en er kangoeroes op de camping schijnen te lopen.