Abel Tasman NP, Punakaiki, Franz Josef en Wanaka

We wisten vooraf wel dat het Zuidereiland groter was maar de afgelopen dagen hebben we dat in de praktijk meegemaakt. We hebben veel gereisd maar ook veel verschillende landschappen gezien. We begonnen met een trip van Picton naar het Abel Tasmanpark. Het goot ’s ochtends in Picton en die dag was het precies de eerste dag van het marathonschema van Juriaan. Hij twijfelde erg of hij zou gaan maar ging toch; na drie minuten rennen was hij zo doorweekt dat hij niet natter meer kon worden. Het is een schema dat niet verder gaat dan 14 km en betekent de komende tijd 4 keer per week hardlopen. Weer een mooi experiment voor Juriaan.

Het regende nog steeds toen we bij het Abel Tasmanpark aankwamen. Daar hadden we vanuit Nederland al een boottocht geboekt voor de volgende dag, maar die konden we gelukkig verzetten en een nacht bijboeken want de voorspellingen waren niet gunstig. Het weer viel de volgende dag nog mee en we gingen op zoek naar een markt in een nabijgelegen plaatsje (die we niet vonden) en split apple rock. Een bekende rots die een stukje in de zee ligt en in tweeën is gespleten (zoals de naam al doet vermoeden).

De volgende dag was het fantastisch weer en gingen we het nationale park in. We werden met de watertaxi afgezet in Anchorage bay en hebben daar een rondje gelopen en genoten van de mooie stranden. Eva vond het heerlijk om in het zand te spelen en we vonden het jammer dat we weer terug moesten.

De volgende dag gingen we door naar Punakaiki. Ruim vier uur rijden en onderweg gingen we kijken bij een zeehondenkolonie. Na in San Fransisco ooit een gigantisch kolonie zeeleeuwen in de haven op een paar meter afstand te hebben gezien, verwachtten we hier eigenlijk ook zoiets. Dat was dus niet zo; we hebben er enkele gezien en de telelens op de camera kwam goed van pas. Daarna naar Punakaike waar we zouden gaan bbq-en. Bleken we op de enige camping tot nu toe te staan waar ze geen bbq hadden. Kleine tegenvaller, maar in de pan lukten lamsrack, hamburgers en worstjes ook prima.

Woensdag begonnen we met het bezichtigen van de pancake rocks in Punakaiki. Dat zijn rotsen die uit allemaal dunne laagjes zijn opgebouwd. Vandaar de naam pancake rocks. Daarna weer een eind in de auto naar de Southern Alps en de gletsjers die ze daar hebben (Franz Josef en Fox). Omdat een wandeling er niet in zit met Eva besluiten we om een helicoptervlucht te boeken. Vanwege de bewolking lukt dat woensdag niet meer en keren we met een teleurgestelde Eva terug naar de camper om het de volgende dag om 08:30 weer te proberen. En we hebben dan meer geluk. De bewolking hangt hoog genoeg en we hebben groen licht om te vertrekken. Een mooie ervaring en we genieten met z’n drieën. Of eigenlijk vieren, want Woefie (dat is Eva’s kleine hondje) mag ook mee. We maken ook een landing op de gletsjer en staan dan even op het ijs. Het vliegen is heel relaxed en je kan de gletsjer met al haar verschillende kleuren goed zien. Op sommige plekken is het ijs heel blauw. Al met al een top ervaring.

Daarna wéér een eind rijden naar Wanaka. Daar aangekomen begint de camper een wel heel vreemd geluid te maken. Na een paar keer stoppen en kijken wat het is lijkt de uitlaat toch wel erg laag te hangen. Gebeld naar de verhuurmaatschappij en we mogen ons melden bij de dichtstbijzijnde garage. Niet voordat Juriaan de uitlaat met tie-wraps (waar die dingen toch al niet goed voor zijn) heeft vastgezet. Er bleken een paar bouten gebroken te zijn waardoor de watertank zakte en daardoor de uitlaat naar beneden had gedrukt. De reparatie duurde ruim twee uur dus die tijd hebben we maar even gebruikt om de stad wat te verkennen en de speeltuin uitgebreid te ontdekken. Eva heeft weer heerlijk gespeeld.

Morgen nog een dagje Wanaka en daarna op weg naar Queenstown / Arrowtown. Gelukkig maar een uurtje rijden hiervandaan.